HERPES SIMPLEX VIRUSI
Herpes simplex virusi (HSV-1 I HSV-2) pripadaju Herpesviridae porodici virusa i uzročnici su
infekcije (herpes simplex), koja može proći asimptomatski, sa blažom ili težom kliničkom
slikom. Bolest je rasprostranjena širom sveta i karakteriše je pojava plikova koji sadrže tečnost,
pucaju i formiraju kraste koje se vremenom suše i zarastaju, ne ostavljajući ožiljak.
Postoje dve vrste ovog virusa:
1. Herpes simplex 1 (HSV-1) - uzročnik herpes labialis-a, odn. oralnog herpesa kod kog se
promene javljaju na usnama i u regiji oko usana i nosa.
2. Herpes simplex 2 (HSV-2) - uzročnik herpes genitalisa, odn. genitalnog herpesa kod kog
dolazi do promene genitalne sluznice.
Karakteristika virusa iz porodice Herpesviridae jeste latentnost. Nakon primarne infekcije (prvi
susret sa virusom), virus ostaje u organizmu, odn. u latentnom stanju i pri susretu sa okidačem
može doći do reinfekcije. Simptomi tokom primarne infekcije su sa dužim tokom i
komplikacijama, a osim plikova javljaju se i temperatura, malaksalost, bol u mišićima, otok
limfnih čvorova u trajanju od 3-14 dana, a u slučaju genitalnog herpesa bol pri mokrenju i svrab
oko genitalija. Reinfekcija je često praćena prodromom (rani znak razvoja stanja ili bolesti,
pojava blagih simptoma) sa kraćim trajanjem simptoma, a može proći i asimptomatski. Okidači
za reinfekciju mogu biti pad imunskog sistema, hormonske promene, umor ili stres itd.
Virus se prenosi direktnim kontaktom sa obolelom osobom ili perinatalno: tokom trudnoće ili
prelaskom kroz porođajni kanal.
HSV-1 se prenosi bliskim kontaktom sa osobom (npr. ljubljenjem, deljenjem pribora za jelo..).
Najzarazniji je kada plikovi cure jer se lako širi ako dođe do kontakta sa zaraženim telesnim
tečnostima. Takođe, virus se može širiti iako osoba nema plikove. Mnogi ljudi koji se zaraze
virusom nikada ne razviju simptome.
HSV-2 se prenosi putem nezaštićenog polnog odnosa sa osobom obolelom od herpes simplex
infekcije. Pokazano je da se oba tipa mogu preneti bliskim kontaktom sa osobom (ljubljenjem ili
tokom oralne seksualne aktivnosti).
Virus se može preneti tokom porođaja sa majke na bebu, ređe tokom same trudnoće ili nakon
porođaja bliskim kontaktom i izazvati ozbiljne komplikacije. Potrebno je na vreme se obratiti
lekaru kako bi se preduzele odgovarajuće mere prevencije i propisali lekovi.

U riziku od razvoja infekcije herpes simplex virusom je svako, nezavisno od uzrasta. Podložnije
infekcijama su osobe oslabljenog imunskog sistema, žene zbog prirode genitalnih organa, kao i
osobe sa drugim polno prenosivim bolestima (u slučaju genitalnog herpesa).
U opasnosti od komplikacija su osobe sa oslabljenim imunskim sistemom (HIV/AIDS), osobe na
hemioterapiji ili terapiji lekovima protiv odbacivanja transplanatata, kao i osobe obolele od
atopijskog dermatitisa.
Dijagnoza
Dijagnozu postavlja lekar na osnovu fizičkog pregleda.
Testovi krvi na antitela HSV-1 i HSV-2 pomažu u dijagnozi posebno ukoliko pacijent nema
vidljive promene i simptome virusne infekcije. Prisustvo IgM antitela ukazuje na
akutnu/nedavnu infekciju, a IgG da je pacijent već bio u kontaktu sa virusom. Sastavni su deo
TORCH panela (test na antitela protiv infekcija tokom trudnoće).
Lečenje
Ne postoji lek ze HSV infekcije.
Lekar može propisati neke antivirusne lekove u skladu sa kliničkom slikom pacijenta u cilju
ubrzavanja procesa ozdravljenja, da bi se smanjila učestalost javljanja, mogućnost prenošenja,
umanjila težina i trajanje simptoma kod reinfekcije.
Potrebno je posavetovati se sa lekarom u izboru odgovarajućeg tretmana i svih mogućih opcija
lečenja u konkretno vašem slučaju.