VIP (vazointestinalni polipeptid) je hormon koji se prirodno proizvodi u gastrointestinalnom traktu, mozgu i pankreasu. Njegova osnovna funkcija je regulacija crevnih funkcija, uključujući stimulaciju sekrecije probavnih tečnosti, kao što su žuč i pankreasni sok, kao i relaksaciju glatkih mišića u probavnom sistemu. VIP takođe ima važnu ulogu u regulaciji krvnog pritiska, u kontroli krvnih sudova i imunološkim funkcijama.

VIP je često povišen u određenim patološkim stanjima, kao što su VIPomi – tumori koji se razvijaju u ćelijama koje luče VIP i koji mogu izazvati specifične kliničke simptome.

Zašto se određuje nivo VIP-a?

Analiza VIP-a se koristi za procenu i dijagnostiku:

VIPoma – tumor pankreasa koji luči VIP, što može dovesti do sindroma poznatog kao Verner-Morrisonov sindrom ili VIPomni sindrom

Sindroma proliva i gubitka tečnosti – povišeni nivoi VIP-a mogu biti uzrok čestih i intenzivnih proliva

Endokrini poremećaji – kada postoji sumnja na tumore ili druge promene u sekretornoj funkciji pankreasa

Kako se vrši analiza?

Za merenje VIP-a uzima se uzorak venske krvi, a analiza se obično vrši u specijalizovanim laboratorijama. Testiranje se može izvršiti ako postoje simptomi koji sugerišu na povišene nivoe VIP-a, kao što su teški prolivi, dehidracija ili bolovi u stomaku.

Priprema za test
Testiranje se obično vrši natašte (8-12 sati posta) Preporučuje se izbegavanje alkohola i teških fizičkih aktivnosti koje mogu uticati na nivo hormona u krvi Lekar može preporučiti privremeni prekid uzimanja određenih lekova koji mogu uticati na rezultate

Tumačenje rezultata

Povišeni nivoi VIP-a mogu ukazivati na:
VIPoma – tumor pankreasa koji luči velike količine VIP-a, što izaziva simptome poput proliva, dehidracije, gubitka telesne težine i bolova u stomaku
Gastrointestinalne smetnje koje se ne mogu objasniti drugim uzrocima
Neuroendokrine tumore koji proizvode VIP

Normalni nivoi VIP-a su obično prisutni u zdravih osoba i ne ukazuju na patologiju.

Zaključak

Određivanje nivoa VIP-a je korisno u dijagnostici VIPoma i drugih endokrinih poremećaja koji utiču na probavni sistem. Rezultate analize treba tumačiti u kontekstu drugih laboratorijskih i kliničkih podataka, uz savetovanje sa lekarom specijalistom.